Jesienny Redyk, powitał nas wczesnym rankiem, mroźną temperaturą i białym widokiem. W tym białym otoczeniu owce były czasami niewidoczne dla Pasterza.
Nasze owce były niewidoczne szczególnie kiedy wchodziły w wysokie ośnieżone trawy. Wysokie nawet na 100 cm. Wyższe niż one.
A jednak pasterz je tam widział, ukryte przemieszczające się z nami lub przed nami…
Bardzo często pasterz nie widzi wszystkich owiec. Otoczenie, warunki, kształt stada często są takie, że nie da się ich objąć wzrokiem. Co więc łączy je z pasterzem i ze sobą nawzajem?
Wiele spraw je łączy. Na przykład:
– zapach pasterza
– zapach stada
– wspólna droga
– wspólna pamięć „zbiorowa”
– dochodzący z oddali dźwięk pasterza
– bliskie dźwięki stada, które znają
– chęć wspólnego zaspokojenia potrzeb
– wspólne potrzeby, takie same dla każdej owcy jak: potrzeba życia z innymi a nie w samotności, pożywienia, większego bezpieczeństwa, wspólnej wizji kierunku, przywiązania i więzi, wspólne historie i doświadczenia…
A teraz pomyśl, że przełożysz te wszystkie zasady na twoją współpracę z ludźmi z twojej wspólnoty. Czy wiesz, co jest wspólnym zapachem waszej Owczarni? Jak zbudujesz więź i zaufanie pomiędzy ludźmi oraz tobą i nimi?
Przykład życia, bycia, serca i sposobu myślenia daje nam wiele refleksji i odniesień. Uczestnicząc w życiu pasterza na nowo widzimy priorytety. Poznając ich styl i praktyki, przychodzą nam do głowy nowe, świeże pomysły. Uczymy się od nich jak scalić zespół, jak przeciwdziałać rozbiciu i polaryzacji. Jak zbudować wspólne myślenie My a nie Ja.
Jeśli chcesz poznać więcej szczegółów napisz do nas: kontakt@sercepasterza.pl
Lub obejrzyj naszego Facebooka Leaderstyle.
Jeśli chcesz zobaczyć jak wygląda Redyk, kilka obrazów jest tu:
https://www.facebook.com/100001031269928/videos/232873695496582